Yağmurlu Bir Rüya

Şiir
Koşmaktan ayaklarımın altı yanıyor
Üstelik bir de yağmurda koşuyorum
Sendeliyorum, kaldırımlar arnavut
Adrenalin bir ağrı ağzımın içinde
Ne zaman yere bir damla düşse sokaklar
Kilitli ve kornalardan sağır vaziyette
Sonbaharda bir akşam trafiği
Yağmur damlalarında kırılıyor
Arabaların fren lambaları
Yokuşun başında görüyorum onu
Arkasındaki ışıklı tabeladan tanıyorum
Evime giden tek otobüs, son seferinde
Yolcu toplamakta duraktan
Bi umut son hızımla koşuyorum
Ama nafile, yol yokuş yukarı bir kere!
Tüm gün başıma gelen talihsizlikler
Oturuyor durağın bakında yanımda
Sırıtır bir hali var bense ağlamaktayım
Sokaktan akan ekim çamuru
Şık ama sıkışık çizmelerim
Nasıl olduysa oturuyorum şimdi
Senin arabanın arka koltuğunda
Annen yan koltukta kucağında köpeğiyle
Arka koltuk dolu alışveriş poşetleriyle
Bagaj valizle dolu olsa gerek
Demek annen yaşamıyor seninle
Çaktırmadan çıkarttım çizmelerimi
İçine su dolmuş, sırılsıklam çoraplarım
Mecbur soydum ayaklarımı
Sıcak esintiye uzattım
''Biraz daha açabilirim'' diye soruyorsun
Sesin bir şahane, ‘’böyle iyi teşekkürler’’
Isındı mı diye atıyorsun arkaya elini
Sıcak üfleyen havaya tutarken
Değiyor ısınmaya çalışan topuğuma
Merakla kavrıyor avcun topuğumu
Şimdi istekle yanmaktayım
Dikiz aynasında buluşunca gözlerimiz düşünüyorum
Ne kadar yakışıklı bir adam olduğunu
Ama avcunda topuğum, ayıp olmuyor mu
Anneciğinin yanında?
Garip bir sessizlik oldu bir şeyler konuşmalı:
Araban ne güzel, bayılırım yüksek olanlara!
Ah ne şeker köpek! Giymiş anneninkine benzer şapka
Tatlı kadın belki ama beni gözü tutmadı galiba

Temmuz 2023 İstanbul